Ölüm neden vakitsiz gelir ki insana ? İstemiyor mu vedaşlaşmamızı sevdiklerimizle ? Son kez denize bakmak, kokusunu içimize çekmek, rüzgarda duygularımızın savrulmasını hissetmek. İstemiyordu demek bütün bunları ...
        Ölümün vakti yoktu.
        Bir gece belki kimsenin haberi olmadan gideceğim bu dünyadan. Sevdiğim onca insan, hepsi tatlı rüyaların huzurunda kaybolurken, ben son nefesimi vereceğim.  O acı 
son nefesi. Ölümden korkacağım elbette ama veda edememek inan çok yakacak canımı. 
        Aşkın vakti yoktu.
        Çok vakitsizce sevebiliyordu insan, elinde olmadan. Mutlu günlerimizi yarıda bölüyordu her seferinde. Ölüme yakın sevebilmek var bide. Elde olsa Son kez deniz gözlerine bakmak, Kokusunu içimize çekmek, aşk rüzgarında akışına kapılmak ... 
       Ölüm sevmiyordu belki de aşkı. Bizde sevmiyorduk ayırdığı için bedenleri birbirinden. 
       Aşkın vakti yok. Ölümün de ...