Bir sabah uyandığında artık unutmuştu.
Bir sabah uyandığında artık kalbi boştu.
Bir sabah uyandığında mutluydu.
Bir sabah kalktığında artık aşk yoktu...
Aynı gün içinde akşam oldu.
Ertesi gün yine sabah oldu.
Ve yine gece geldi, düşünceler dolusu.
Her şey başa sardı.
Hatta daha da geriledi.
Ve kadın,
Unuttum kelimesini çizmekten yoruldu.
Kadın unutacak kadar güçlü değildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
KONUŞMAK SADECE SESTEN IBARET..