12 Ekim 2012 Cuma

+ Yukarıya bak, ne görüyorsun Dan ? 
- Yıldızlar. 
+ Başka ? 
- Sadece yıldızlar. 
+ Ben baktığımda kalbimdeki ışığı görüyorum. Hiç sönmüyor.

Dan o gece uyumadı. Yastığına sarılıp kalbine bastırdı. İçindeki boşluğu dolduramıyordu. Saatin tik tak sesiyle uyuşurken beyni, düşünmek için direndi dakikalarla. Dan, ışığı görüyordu. Sara'nın gözlerinde. Parlıyorlardı çünkü gözleri bakarken. Fark vardı arada. Sara gözlerini Dan den ayırdığı zaman ışık sönüyordu. O gece anladı genç adam, Sara için görmek değil hissetmek önemliydi. Gözleri görmese de kalbi sürekli üstündeydi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

KONUŞMAK SADECE SESTEN IBARET..